Ιδού

                        

Μετέωρος στην άκρη του γιατί

καθώς ανέμου νους γυρίζει την πυξίδα

αντί για δάκρυ που έλειψε

ένα ρευστό ερώτημα

ρίχνω στων ποιητών το μύλο:

Να ζει κανείς ή να ερωτεύεται ;

Ιδού μεταλλαγμένη η απορία

στον άνοστο καιρό των εξελίξεων.

Τον ένα θάνατο τον έναν έρωτα

που πέφτει στον καθένα

πού να τον επενδύσει θαρρετά

για της ψυχής το κέρδος ;