Δε βλέπω να με περιμένει μέλλον εραστή
με παραμύθι περισσότερο μου μοιάζω,
όπως κι εκείνο την αλήθεια μου φλερτάρω
όπως κι εκείνο αρνούμαι τη συκοφαντία
ότι είμαι ψέμα.
Παλιές εικόνες που κρατώ από σένα μέσα μου
με λέξεις αγιογραφώ που σε πρεσβεύουν
όπως κι εκείνες των σκιών σηκώνω τα φορτία,
όπως κι εκείνες της ζωγραφιάς υπερασπίζομαι τη διαφορά
άπ’ τις κοινές εικόνες
Δε βλέπω να με περιμένουν αγκαλιές
σε καραγκιόζη περισσότερο μου φέρνω,
όπως κι εκείνος συγκινήσεις να κερνώ
όπως κι εκείνος με τον πόνο μου που χαίρονται
να μην καταλαβαίνω.
Ήχους διαλέγω να με φέρουν στους ρυθμούς σου
με των πουλιών τη γλώσσα την αλάλητη
όπως κι εκείνοι αντηχώ τις λεπτομέρειες
όπως κι εκείνοι του ύμνου διορίζω την απόσταση
απ’ τα κοινά τραγούδια.
Δε βλέπω να με περιμένει δόξα ποιητή
σ’ ένα αποχυμωτή καιρό που διάλεξα να γράψω
μα όπως κι εκείνος θα περαματίζω τις κλωστές
όπως κι εκείνος δε θα πάψω να μετρώ
πόσα χαμόγελα χωρούν εν τέλει σ’ ένα στίχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου