Εισαγωγικό σημείωμα

'Oσοι πονάμε τη στενάζουσα σιωπή, ελάτε να γεμίσουμε τους ήχους Όσοι τον εμπαιγμό της ηθικής δεν ανεχόμαστε, ας ζωντανέψουμε ξανά τη μνήμη των κυττάρων Κι αφού αίρεση ο έρωτας στο δόγμα του θανάτου, εθελοντές ας παρατείνουμε την αχανή εκκρεμότητα του ρίγους
Κι επειδή καιρός του χωρίς, εξ αρχής ας οριοθετήσουμε με λέξεις τις μονές μας, ας ιδρύσουμε από τα παλαιά υλικά της κατεδάφισης πάνω σε πράξεις στέρεες το καινούργιο συναίσθημα, αλλιώς όσο θα μένουμε ημιάνθρωποι, δίχως αιδώ το φως θα ασχημονεί πάνω στο θαλερό κορμάκι της αλήθειας
Κι όταν η τέχνη εξοφλήσει μέρος από την υποχρέωση στο φως κι η ματαιοδοξία αρχίσει να μας επισκέπτεται αραιότερα, καθώς που άλλη ομορφιά απ' την αλήθεια δεν εβρέθηκε, σκεφθείτε πόση ομορφιά μας περιμένει!

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Επειδή καιρός του χωρίς




Ξεκλειδώνω τις λέξεις
ελευθερώνω τα νοήματα
όσες αμέσως δεν αυτομολούν
στη νέα τάξη
αυτές κρατώ,
αν τύχει κι έρθει κάποια έμπνευση,
αργότερα, αν δεν είμαστε καλά,
τις ξεκλειδώνω πάλι.

Ξεκλειδώνω τις λέξεις,
αφήνω να χυθεί η μουσική
όσες δεν παρασύρονται
να πιάσουνε αμέσως το χορό,  
αυτές κρατώ
κάθε που τόχω ανάγκη,
να σε τραγουδήσω,
αργότερα, αν έρθει να σε πάρει
ύπνος μες στη μνήμη μου,
τις ξεκλειδώνω πάλι.

Ξεκλειδώνω τις λέξεις,
αφήνω ν’ απλωθεί η μελαγχολία
όσες αμέσως δε γλιστρήσουνε
στην πρώτη ανακούφιση
αυτές κρατώ
να βρουν οι μύστες δυο
πελεκημένες αφορμές κι απάνω
να ιδρύσουν το επόμενο μυστήριο
αργότερα πολύ
όταν τα αστέρια εκποιήσουν τη σιωπή
ας έρθουν  άλλοι να τις ξεκλειδώσουν. 

1 σχόλιο: