Έτσι καθώς με έχεις στο βρασμό και εξατμίζομαι,
ώρα που λούζεσαι , αδιάκριτα, στο μπάνιο σου θα μπω,
ανάσα απλωμένου στεναγμού,
με του καθρέφτη σου την άδεια να σε κοιτάζω…
Στου πόθου υποκύπτοντας τις ικεσίες,
εικόνα σου να πάρω να κρατώ,
θραύσμα ονείρου, έστω, σφηνωμένο στην καρδιά.
… Δεσμεύομαι, αθέατος θα κρατηθώ.
Mα αν γίνω δάκρυ και κυλήσω στο γυαλί
και προδοθώ,
με το πιστόλι που στεγνώνεις τα μαλλιά,
πάλι… τιμώρησέ με!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου