Αγάπη μου, όλη φωτιά όλη μετάξι
γυμνός, κι είμαι από χώμα είμαι από νερό
για να ντυθώ με της αυγής το πορφυρό
απάνω στα σταρένια σου μαλλιά
θε να πλαγιάσω
Αγάπη μου, όλη φως όλη μυστήριο
άχρωμη μες τη σκέψη δε σ’ αφήνω
με πεταλούδας χρώματα σε ντύνω
στο ναι και στ’ όχι ας βρίσκομαι,
που μ’ έχεις
Αγάπη μου, όλη έκσταση όλη δυόσμο
στις γειτονιές των αρωμάτων με πηγαίνεις
λυτή των λουλουδιών τη μέθη που μου φέρνεις
πώς θες μες τη στενόχωρη σιωπή μου
να χωρέσω ;
Αγάπη μου, όλη κόκκινο όλη μαύρο
απ’ του παλμού σε ψηλαφώ την ταραχή
γυμνή μου αλήθεια, ύστερη μου αρχή
μεθυστικά για να ριγάς με τίνος πόθου λόγια
να σε ντύσω ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου