Λουλούδι σε βάζο

                

Με άρωμα Αυγούστου από σταφύλι ροζακί

λουλούδι θα γινόμουν, λέει,  κόκκινο

στο μαύρο φόρεμά σου

…και καρφιτσώθηκα αυθόρμητα στο πέτο σου,

τόσο που  Ίβηρες ήχησαν ρυθμοί φλαμέγκο

και με συνεπήραν.

Μα εσύ είπες πως τα μαύρα θέλεις να φοράς,

ανόθευτα του φθινοπώρου, που σου πάνε.

Και μ’ άφησες, ευγενικά, στο βάζο να μαραίνομαι.

Του ονείρου την εκδίκηση αναμένοντας,

πρώτη ύλη με έχεις κάνει τραγουδιών.

                         Πώς θες να σε ξεχάσω;