Εισαγωγικό σημείωμα

'Oσοι πονάμε τη στενάζουσα σιωπή, ελάτε να γεμίσουμε τους ήχους Όσοι τον εμπαιγμό της ηθικής δεν ανεχόμαστε, ας ζωντανέψουμε ξανά τη μνήμη των κυττάρων Κι αφού αίρεση ο έρωτας στο δόγμα του θανάτου, εθελοντές ας παρατείνουμε την αχανή εκκρεμότητα του ρίγους
Κι επειδή καιρός του χωρίς, εξ αρχής ας οριοθετήσουμε με λέξεις τις μονές μας, ας ιδρύσουμε από τα παλαιά υλικά της κατεδάφισης πάνω σε πράξεις στέρεες το καινούργιο συναίσθημα, αλλιώς όσο θα μένουμε ημιάνθρωποι, δίχως αιδώ το φως θα ασχημονεί πάνω στο θαλερό κορμάκι της αλήθειας
Κι όταν η τέχνη εξοφλήσει μέρος από την υποχρέωση στο φως κι η ματαιοδοξία αρχίσει να μας επισκέπτεται αραιότερα, καθώς που άλλη ομορφιά απ' την αλήθεια δεν εβρέθηκε, σκεφθείτε πόση ομορφιά μας περιμένει!

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Τελικό αίτιο

                             



                            Σε σκέφτομαι πριν και μετά

                            στο μεταξύ στη σκέψη σου

                            παραδομένος που να ξέρω;


Σε σκέφτομαι: Για να μην είναι άδειο φωτοστέφανο το ουράνιο τόξο.
Σε σκέφτομαι: Να βρίσκει λόγο το πρωί ο ήλιος να ανατέλλει.
Σε σκέφτομαι:Αφορολόγητη ζωή η φαντασίωση, για να έχω κέρδος.
Σε σκέφτομαι: Εξάπαντος την άλλη τρέλα,  να αποκλείσω.
Σε σκέφτομαι: Γεύση να δίνω στις στιγμές μου και διάρκεια
και άρωμα απ’ το άρωμα σου.
Σε σκέφτομαι: Να μη ζηλεύω τα πουλιά που τιτιβίζουν.
Σε σκέφτομαι: Για να είμαι εκεί, όταν πονάς και λείπω.
Σε σκέφτομαι: Την ευτυχία μου να μοιραστώ, μη με συνθλίψει.
Σε σκέφτομαι: Μια θέση στον παράδεισο να βρω, σαν μετανιώσω.
Σε σκέφτομαι: Στο νόμο της βαρύτητας τη γλώσσα μου να βγάζω.
Σε σκέφτομαι: Μέσα από σένα όλους  τους άλλους  να αγαπώ.
Σε σκέφτομαι: Τα κύτταρα του εγκεφάλου απασχολώ,
μην τά βρουν τίποτε καβούρια ανενεργά και τα χαλάσουν.
Σε σκέφτομαι: Να συγκρατείς τα όνειρα, να μην τα παίρνει η νύχτα.
Σε σκέφτομαι: Τη μοναξιά μου, αν αγαπώ, να είσαι ο μόνος λόγος.
Σε σκέφτομαι: Του οξυγόνου τη δαπάνη η φύση αγόγγυστα να μου εγκρίνει.
Σε σκέφτομαι: Να μη μου λείψει η γλυκιά των ταξιδιών μελαγχολία.
Σε σκέφτομαι: Πολλές φορές και πρόστυχα ,
στο βιογραφικό μου να έχω κάτι να αποκρύψω.
Σε σκέφτομαι: Εφτά ζωές δεν έχω να ξοδέψω, μην ξεχνάς.
Σε σκέφτομαι: Από περιέργεια, καμιά φορά,
πώς μακριά μου εσύ μπορείς κι εγώ δεν κάνω;
Σε σκέφτομαι: Του έρωτα φωλιά παραχωρώ, να προθερμαίνεται.
Σε σκέφτομαι: Από όλα τα ναρκωτικά καθώς σε προτιμώ,
σε απεξάρτηση να μην ελπίζω.
Σε σκέφτομαι: Καθώς αργεί η άνοιξη να ‘ρθει, για να μεθύσω.
Σε σκέφτομαι: Σε άλλα σεντόνια ,σαν τυλίγομαι, κρυώνω.
Σε σκέφτομαι: Τα έργα του ελληνικού του Σινεμά
από δώδεκα φορές και πάνω τα βαριέμαι.
Σε σκέφτομαι: Να μη σε βρουν μονάχη πειρασμοί και σε πειράξουν.

Σε σκέφτομαι: Τη μέρα να  μου φτιάχνεις σαν καφές
στο καφενείο της  πλατείας  Δημαρχίας.
Σε σκέφτομαι: Άλσος παυσίλυπο το σώμα σου
και το’χω για να κάνω περιπάτους.
Σε σκέφτομαι: Όταν τραγουδώ, στο χειροκρότημα σου να ελπίζω.
Σε σκέφτομαι: Πηγή της έμπνευσής μου στα κρυφά, στα φανερά  αποδέκτη.
Σε σκέφτομαι: Αν είναι να είμαι μοναχός, στο άγιο  σου όρος , να μονάσω.
Σε σκέφτομαι: Της απορίας μου τα ερωτηματικά, που σε αφορούν,
θαυμαστικά να γίνουν.
Σε σκέφτομαι: Τη σκέψη μου γυμνάζοντας, να κάνω ωραίες σκέψεις.
Σε σκέφτομαι: Αποτοξίνωση απ’ τις σκέψεις τις κοινές, τις εύκολες.
Σε σκέφτομαι:Το ενδιαφέρον για τον εαυτό σου αναπληρώνω,
που χάνεσαι σε χίλια δυο και μου παραμελείσαι.
Σε σκέφτομαι: Και κάπως τους ιλίγγους μου αλλιώς τους ερμηνεύω.
Σε σκέφτομαι:Των πλανητών να λύσω το μυστήριο,
τί θέλουν και γυρνούν γύρω απ’ τον ήλιο.
Σε σκέφτομαι: Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου να φωτίζεις.
Σε σκέφτομαι: Ανάσα μου ,να μη βαριανασαίνω.
Σε σκέφτομαι: Όταν και εσύ με σκέφτεσαι, να συναντιώνται οι σκέψεις.
Σε σκέφτομαι: Το φέρσιμο σου να λεπτολογώ,
παράδειγμα σπουδής στη σημειολογία.
Σε σκέφτομαι: Τόπο σου δίνω και καιρό,
να νιώσεις μέσα μου άνετα από ιδιοκατοίκηση.
Σε σκέφτομαι: Λέξη τη λέξη να σε αρμολογώ, πρόταση να μου γίνεις.
Σε σκέφτομαι: Με όνειρα καμπυλόσχημα  να σε αναπληρώνω.
Σε σκέφτομαι:  Πως είμαι ερωτευμένος πιο πολύ από ποιητής να σ’ αποδείξω.
Σε σκέφτομαι: Τις εισφορές μου καταβάλλω ανελλιπώς,
με της αγάπης το ταμείο να είμαι εντάξει.
Σε σκέφτομαι: Σαν το λουλούδι στρέφομαι στον ήλιο,  για να ανθίσω.
Σε σκέφτομαι: Κι ο έρωτας διέγερση εγκεφαλική,
έτσι των ορμονών σου σα  ρυθμίζω τη ροή
και πεθαμένος να μπορώ έρωτα να σου κάνω.
Σε σκέφτομαι:  Κι αν επαναλαμβάνομαι σαν δίσκος χαλασμένος γραμμοφώνου
Έχω τους λόγους μου, μην αμφιβάλλεις :
Με έκανες λιώμα μου είπες κάποτε συγκινημένη
κι έκτοτε το έχω κατά νου στον ουρανό να σ’ ανεβάζω,
νιφάδα του χιονιού σαν πέφτεις κι έρχεσαι και λιώνεις,
τους  πυρετούς μου να μπορείς λιγάκι να δροσίζεις.

Σε σκέφτομαι: και μη θαυμάζεις, τόσο πια που τυραννώ τη σκέψη
κακό έχω σκοπό και να το ξέρεις:
Με του έρωτά μου το κρασί θέλω να σε μεθύσω
κι από όσες νύχτες μου έκλεψες
μια δυο να πάρω πίσω.            

                                          

                                                                       




5 σχόλια:

  1. Άπειρες εικόνες μέσα σ΄ αυτούς τους στίχους, που θα ΄θελα να αποτυπώσω στο film!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κύριε είναι υπέροχο αυτό το ποίημα...
    όμορφες και γλυκές εικόνες μου έρχονται στο μυαλό
    διαβάζοντάς το...

    ΑπάντησηΔιαγραφή