Θητεύω στην αγάπη σου φεγγάρια,
απ΄ τα μισά σου χρόνια περισσότερα
κι οι μαργαρίτες νέα σου καλά
δεν είχαν να μου φέρουν·
μοναχικά ρωτήματα με συντροφεύουν
κι αδειάζουν τις κορνίζες των ονείρων στην καρδιά μου·
μα βρήκα θάρρος στο χαρτί δυο λέξεις να αγγαρέψω:
η αγάπη δυο μισά κι έχω το ένα.
Αν είναι τολμηρό να περιμένω,
στο φυλακτό σου το χαρτάκι διπλωμένο να χωρέσει,
να το φοράς στολίδι απάνω σου για μένα,
απ’ της καρδιάς τη μουσική να πάλλεται,
στου στήθους τις διαδρομές να ταξιδεύει,
αν είναι τολμηρό, μην το πετάς.
Στο πόδι βάλτο το κοντό του τραπεζιού,
να μην κουτσαίνει.
Ό,τι δικό σου τ’ αγαπώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου